Аз оживуејќи, и
живим като се услаждавам гледаја Народ-от Наш Пресладкиј и ради това не ме
остава Негова-та доброта да будем лукав. И ако ме пита нјекои, школски человјек
си или си Болгарин? Аз полно отвјетан: Болгарин сам. Че не е честно на мое-то
Славјано – Болгарство да творам зло и лукавство, прави Болгарин нелажи,
незавидуе, неденгубуе, нелицемјерствуе, неблудуе, за печена кокошка вјара-та не
размјенуе. Болгарин е производан, от Бога Болг-а ра река – Богата Рјека или Ри,
а прилагателно неправилно степено: Болиј Болшиј вишиј величајшиј. Поистинје нема
по величество от Болгарин, Болгарин чрезмјерно ради, оре, сје, торгуе,
воинствуе, вјерност има, гостољубие, страх Божиј, почитание своего царја, и
всичко колко-то што е узаконено Богу и царју.
Ради това аз сам
Болгарин, и мое-то благородно Болгарство не мја допушта да не бидам добар, за
това да имам вјара и надежда и љубов, и человјечество, и учителство, сос кое-то
туне дјелим роду моему, и кој иска безлицепријатие, и безприсастие учител, ето
кои-то сам во пламени речение, распален сам подобно Етна и Хекли, и вулкан
Дијамантов вјенец ми кова. Нек служам роду моему ако е и за крива бога! Не е
честно мене болгарину да отчајавам, и да вракјам зло за зло. Болгарин прави и
вјерни и благородни човјек, Болгарин е љубител на всјакое добро, Болгарин е
срамота да се отричава от свој-ат род и јазик, тој Болгарин кои-то родо свој си
хули имја-то му е ни ден ни ношт. Аз сам Болгарин плачем за наши-те изгубени
Болгаре кои-то сја во долнија Мужија (Мисија) за това должни сме да се
жертвуваме за бракјата наши пресладкиј Болгари!
Много ревностниј
Јордан Х. Константинов Болгарскиј чинов
(ЦАРИГРАДСКИЈ
ВЈЕСТНИК, јулиј 1851, година А, число 44)
No comments:
Post a Comment