Евзебиј Памфилиј: ЕКЛЕЗИЈАСТИЧКА ИСТОРИЈА

СОДРЖИНА

Книга I

Глава 1. - Предмет на делото.

Гл. 2 - Сумарен поглед на пред-егзистенцијата и божественоста на нашиот Лорд и Спасител Исус Христос; причини зошто Евангелието не било прокламирано порано.

Гл. 3 – Името Исус, исто како и Христ, беа познати и чествувани од древни времиња, од страна на инспирирани пророци.

Гл. 4 – Религијата објавена од Христос среде сите народи не беше ниту неочекувана, ниту страна.

Гл. 5 – Времето кога нашиот Спасител се појави помеѓу луѓето.

Гл. 6 – Според проштвото, во добата на нашиот Господар, се прекина власта врз еврејската нација по пат на регуларна сукцесија на владетелите; и Херод беше првиот туѓинец меѓу нив.

Гл. 7 – Околу дискрепанцата која се смета дека постои во Евангелијата што се однесува на генеалогијата на Христоса.

Гл. 8 – Херодовата свирепост кон децата и неговиот јаден крај.

Гл. 9 – Околу времето на Пилат.

Гл. 10 – Високите свештеници на Евреите под кои Христос ја разгласуваше својата доктрина.

Гл. 11 – Сведоштва кои се однесуваат на Јован Крстител и Христос.

Гл. 12 – Околу учениците на нашиот Лорд.

Гл. 13 – Наратив што се однесува на принцот на Едеса.

Книга II

Гл. 1 – Курсот што го следеле апостолите по Вознесението Христово.

Гл. 2 – Како бил засегнат Тибериј откако бил информиран од Пилат за случајот на Христос.

Гл. 3 – Како христијанската религија се ширела низ сиот свет.

Гл. 4 – Кајус (Калигула) по смртта на Тибериј, го назначува Агрипа за крал на Евреите, откако го казнува Пилат со вечен егзил.

Гл. 5 – Филон е пратен како амбасадор при Кајус, заради застапништво на Евреите.

Гл. 6 – Кои изводи ги преокупирале Евреите, по нивната презумпција против Христос.

Гл. 7 – Како Пилат се деструирал себеси.

Гл. 8 – Гладот што се случил за време на владеењето на Клаудиј.

Гл. 9 – Мачеништвото на апостолот Јаков.

Гл. 10 – Херод Агрипа, прогонителот на апостолите, наврапито го искусува судот божји.

Гл. 11 – Се занимава со варалицата Теудас и неговите следбеници.

Гл. 12 – Хелена, кралицата на Озрохенијанците.

Гл. 13 – Симон Магот.

Гл. 14 – Проповедта на Петар во град Рим.

Гл. 15 – Евангелието по Марко.

Гл. 16 – Марко прв им го прокламирал христијанството на жителите на Египет.

Гл. 17 – Извештајот на Филон за аскетите во Египет.

Гл. 18 – Книгите на Филон што успеале да стасаат до нас.

Гл. 19 – Несреќите што ги осетиле Евреите од Ерусалим на празникот Пасха.

Гл. 20 – Делата сторени во Јерусалим за време на Нерон.

Гл. 21 – Египќани спомнати во актите на апостолите.

Гл. 22 – Павле, кој бил испратен од Јудеа в римски затвор, откако ја дал својата одбрана, бидува разрешен од сите обвиненија.

Гл. 23 – Мачеништвото на Јаков, нарекуван брат Господов.

Гл. 24 – Ананиј е назначен за прв епископ на Александрија, после Марко.

Гл. 25 – Репресалиите под Нерон, во кои Петар и Павле, за својата религиозна кауза, беа почестени со мачеништво во Рим.

Гл. 26 – Евреите беа зафатени со безброј зла, и конечно започнаа војна со римјаните.

Книга III

Гл. 1 – Делови во светот кајшто Христ бил проповедан од страна на апостолите.

Гл. 2 – Првиот кој претседаваше со црквата во Рим.

Гл. 3 – Епистолите на апостолите.

Гл. 4 – Првата сукцесија на апостолите.

Гл. 5 – Последната опсада на Евреите над Христос.

Гл. 6 – Гладта што ги налегна Евреите.

Гл. 7 – Предвидувањата на Христ.

Гл. 8 – Знаците што ја навестуваа војната.

Гл. 9 – Јосиф и делата што ги остави.

Гл. 10 – Начинот на којшто Јосиф ги споменува Светите списи.

Гл. 11 – Симеон ја владеел црквата во Ерусалим после Јаков.

Гл. 12 – Веспазијан наредува наследниците на Давид да бидат барани.

Гл. 13 – Аненклет, вториот бискуп на Рим.

Гл. 14 – Авил, вториот епископ на Александрија.

Гл. 15 – Клемент, третиот бискуп на Рим.

Гл. 16 – Епистолата на Клемент.

Гл. 17 – Прогонувањето на христијаните за време на Домитијан.

Гл. 18 – За апостолот Јован и Откровението.

Гл. 19 – Домитијан наредува потомството на Давид да биле искасапено.

Гл. 20 - За роднините на нашиот Лорд.

Гл. 21 – Цердон, третиот епископ на Александрија.

Гл. 22 – Игнат, вториот епископ на Антиохија.

Гл. 23. – Наратив за Јован апостолот.

Гл. 24 – Поредокот на евангелијата.

Гл. 25. – Светите списи признаени за генуини, и оние кои тоа не се.

Гл. 26. – Менандер измамникот.

Гл. 27 – Еретиката на Ебионитите.

Гл. 28 – Ересиархот Церинтус.

Гл. 29 – Николај и неговите следбеници.

Гл. 30 – Апостоли кои живееја во брак.

Гл. 31 – Смртта на Јован и Филип.

Гл. 32 – Мачеништвото на Симеон, епископот на Ерусалим.

Гл. 33 – Трајан забранува христијаните да бидат тражени.

Гл. 34 – Еуарестус, четвртиот бискуп на црквата во Рим.

Гл. 35 – Јустин, третиот епископ на Ерусалим.

Гл. 36. – Епистолите на Игнат.

Гл. 37 – Проповедувачки евенгелисти кои се’ уште беа живи тогаш.

Гл. 38 – Епистолата на Клемент и тие кои му се лажно припишани.

Гл. 39 – Написите на Папијас.

Кига IV

Гл. 1 – Бискупите на Рим и Александрија за време на владеењето на Трајан.

Гл. 2 – Несреќите над Евреите во тоа време.

Гл. 3 – Авторите кои пишуваа во одбрана на верата за време на владењето на Хадријан.

Гл. 4 – Епископите на Александија и Рим под овој император.

Гл. 5 – Владиците во Ерусалим од добата на нашиот Спасител до денешните времиња.

Гл. 6 – Последната опсада на Евреите под Хадријан.

Гл. 7 – Оние кои се сметаа за лидери со лажни доктрини во тоа време.

Гл. 8 – Еклезијастички писатели кои тогаш цветаа.

Гл. 9 – Епистолата на Хадријан со која се забранува христијаните да бидат казнувани без судење.

Гл. 10 – Бискупите од Рим и Александрија за време на владичеството на Антонин.

Гл. 11 – Еретичарите од тоа доба.

Гл. 12 – Апологијата на Јустин, адресирана на Антониј.

Гл. 13 – Епистолата на Антонин до асамблејата во Азија, во однос на нашата религија.

Гл. 14 – Околностите поврзани со Поликарп, апостолскиот човек.

Гл. 15 – Мачеништвото на Поликарп и другите во Смирна.

Гл. 16 – Како Јустин филозофот истрпи мачења, не отстапувајќи од доктрините на Христос.

Гл. 17 – Мачениците спомнати од Јустин во неговите книги.

Гл. 18 – Книгите на Јустин кои имаат стасано до нас.

Гл. 19 – Оние кои претседавале со црквите за време на Верус.

Гл. 20 – Епископите на Антиохија.

Гл. 21 – Црковните пишувачи кои цветаа во тоа време.

Гл. 22 – За Хегесипус и тие што тој ги спомна.

Гл. 23 – За Дионис, владиката на Коринт и неговите посланија.

Гл. 24. – За Теофил, епископот на Антиохија.

Гл. 25 – За Филип и Модест.

Гл. 26 – За Мелито и околностите што ги спомнал.

Гл. 27 – За Аполинер, епископот на Хиерополис.

Гл. 28 – За Мусанус и неговите трудови.

Гл. 29 – Еретиката на Татијан.

Гл. 30 – За Бардесанес и делата од неговиот опстој.

Книга V

Гл. 1 – За бројката и страдањата на оние што патеа за верата во Галија.

Гл. 2 – Оние кои отпаднаа, љубезно обновени од побожните маченици.

Гл. 3 – Визијата што насоне му се појави на маченикот Атал.

Гл. 4 – Мачениците пофалени во посланијата на Иринеј.

Гл. 5 – Бог испрати дожд од небесата за царот Марко Аврелиј, после молебен на нашите собраќа.

Гл. 6 – Каталог на бискупите на Рим.

Гл. 7 – Чуда изведуваа во тие времиња нашите верници.

Гл. 8 – Изјавата на Иринеј за Светите списи.

Гл. 9 – Владиците за време на Комод.

Гл. 10 – За Пантен филозофот.

Гл. 11 – Климент Александриски.

Гл. 12 – Епископите на Ерусалим.

Гл. 13 – За Родон, и раздорот предизвикан од Маркион, што самиот тој го прибележи.

Гл. 14 – Фалшивите пророци на Фригијците.

Гл. 15 – За шизмата на Бластус во Рим.

Гл. 16 – Аферата Монтанус и неговите лажни пророштва.

Гл. 17 – За Милтијад и неговите трудови.

Гл. 18 – Аполониј исто го отфрла Фригискиот ерес и тие што ги спомнува.

Гл. 19 – Мислењето на Серапион што се однесува на Фригијците.

Гл. 20 – Пишувањата на Иринеј против шизматиците од Рим.

Гл. 21 – Мачеништвото на Аполониус во Рим.

Гл. 22 – Бискупите што цветаа во тоа време.

Гл. 23 – Прашањето на Пасхата што тогаш се агитираше.

Гл. 24 – Раздорот на црквите во Азија.

Гл. 25 – Сите се согласуваат околу едно мнение во однос на Пасха.

Гл. 26 – Елегантните дела на Иринеј што доспеале до нас.

Гл. 27 – Делата на други автори што цветаа во тоа доба.

Гл. 28 – Почетоците на оние што ја следеа ереста на Артемон. Нивниот карактер и поведение; и нивниот обид да ги корумпираат Скрипторите.

Книга VI

Гл. 1 – Прогонувањето под Север

Гл. 2 – Учењето на Ориген, од негова најрана возраст.

Гл. 3 – Кога бил мошне млад, тој го проповедал Евангелието.

Гл. 4 – Бројот на неговите катехумени што претрпеле измачувања.

Гл. 5 – За Потемиена.

Гл. 6 – Климент Александриски.

Гл. 7 – Историскиот Јуда.

Гл. 8 – Резолутниот акт на Ориген.

Гл. 9 – Миракулите на Нарцис.

Гл. 10 – Епископите на Ерусалим.

Гл. 11 – За Александар.

Гл. 12 – Серапион и текстовите што нему му се припишуваат.

Гл. 13 – Делата на Клемент.

Гл. 14 – Изворите што Клемент ги спомнува.

Гл. 15 – За Херакле.

Гл. 16 – Великата студија што Ориген ја посветил на Светите списи.

Гл. 17 – Преведувачот Симах.

Гл. 18 – За Амброзиј.

Гл. 19 – Извештаи на други автори за Ориген.

Гл. 20 – Дела од тогашни автори што денес постојат.

Гл. 21 – Епископите споменати во тоа време.

Гл. 22 – Текстовите на Хиполит што доспеале до нас.

Гл. 23 – Оригеновиот вигор и неговото издигнување до владика.

Гл. 24 – Излагањето што го дал во Александрија.

Гл. 25 - Негово видување на заедничките списи.

Гл. 26 – Херакле го наследува епископатот во Александрија.

Гл. 27 – Како бискупите гледале на него.

Гл. 28 – Репресалиите под Максимин.

Гл. 29 – За Фабијан, кој бележито беше наименуван за римски бискуп, по пат на божествена комуникација.

Гл. 30 – Учениците на Ориген.

Гл. 31 – За Африканус.

Гл. 32 – Коментарите што Ориген ги напиша во Палестина.

Гл. 33 – Грешката на Берил.

Гл. 34 – За Филип Цезар.

Гл. 35 – Дионис го наследува Херакле в епископатот.

Гл. 36 – Други текстови напишани од Ориген.

Гл. 37 – Расколот кај Арабјаните.

Гл. 38 – Ересот на Хелцесаитите.

Гл. 39 – Прогонот на Дециус.

Гл. 40 – Што се случи со Дионис.

Гл. 41 – За тие што издржаа мачења во Александрија.

Гл. 42 – Други извештаи дадени од Дионис.

Гл. 43 – За Новатус, неговите навики и обичаи, ем за неговата ерес.

Гл. 44 – Дионисовиот извештај за Скрапион.

Гл. 45 – Посланието на Диониус до Новатус.

Гл. 46 – Други епистоли на Дионис.

Книга VII

Гл. 1 – Големите слабости на Дециус и Галус.

Гл. 2 – Римските бискупи во тоа доба.

Гл. 3 – Кипријан и бискупите поврзани со него, кои држеа до тоа дека луѓето што се откажале од ерес, треба повторно да бидат покрстени.

Гл. 4 – Посланицата што Дионис ја напишал за овој предмет.

Гл. 5 – Мир после прогонства.

Гл. 6 – Ерста на Себелиус.

Гл. 7 – Одвратната грешка на еретиците, божјата визија на Дионис и црковниот канон што му е доделен.

Гл. 8 – Хетеродоксијата на Новатус.

Гл. 9 – Небожјото покрстување на еретиците.

Гл. 10 – Валеријан и прогоните покренати од него.

Гл. 11 – Страданијата на Дионис и оние во Египет.

Гл. 12 – Мачениците од Цезареја и Палестина.

Гл. 13 – Мирот на Галиен.

Гл. 14 – Владиците кои цветаа во тоа време.

Гл. 15 – Мачеништвото на Марин од Цезареја.

Гл. 16 – Некои обавестувања во врска со Астириус.

Гл. 17 – Чудесата на нашиот Спасител во Панеа.

Гл. 18 – Статуата подигната од жената со хеморагија.

Гл. 19 – Епископското седиште на Јаков.

Гл. 20 – Посланијата на Дионис на фестивалите во кои тој ја канонизира Пасхата.

Гл. 21 – Настаните што се случија во Александрија.

Гл. 22 – Чумата што тогаш царуваше.

Гл. 23 – Владеењето на Галиен.

Гл. 24 – За Непос и неговата шизма.

Гл. 25 – Апокалипсата на Јован.

Гл. 26 – Епистолата на Дионис.

Гл. 27 – Павел од Самосата и ереста промовирана од него во Антиохија.

Гл. 28 – Различни владици кои тогаш се издиференцираа.

Гл. 29 – Павел одбиен од извесен Малхион; еден од презвитрите кои станал софист, бил свргнат.

Гл. 30 – Посланицата на Концилот против Павел.

Гл. 31 – Грешката на Манихејците, кои тогаш почнуваа.

Гл. 32 – За оние дистингвирани црковни автори на денешното време, кои преживеаја се’ до уништувањето на црквите.

Книга VIII

Гл. 1 – Собитијата кои им претходеа на прогоните во денешницата.

Гл. 2 – Демолирањето на црквите.

Гл. 3 – Природата на конфликтите на мачениците за време на прогонувањата.

Гл. 4 – Светлите маченици на Господ, кои го исполнија секое место со славноста на нивните имиња, и се стекна со разни круни на мачеништво поради нивната побожност.

Гл. 5 – Збиднувањата во Никомедија.

Гл. 6 – Тие кои беа во палатата.

Гл. 7 – Египќаните кои трпеа маки во Феникија.

Гл. 8 – Оние кои страдаа во Египет.

Гл. 9 – За оние во Теба.

Гл. 10 – За написите на Фитеас, кои даваат известување за мачениците во Александрија.

Гл. 11 – Случките во Фригија.

Гл. 12 – За многу други, ја мажи ја жени, кои се пропатија на разни начини.

Гл. 13 – За оние прелати кои ја потврдија вистинитост на религијата што ја исповедаат со сопствената крв.

Гл. 14 – Моралот на прогонителите.

Гл. 15 – Собитијата што им се случија на нашите браќа/сестри.

Гл. 16 – Промената на настаните на подобро.

Гл. 17 – Отповикувањето на императорите.

КНИГА НА МАЧЕНИЦИ

...

(The Ecclesiastical History of Eusebius Pamphilus, bishop of Cesarea in Palestine, Library of the Theological Seminary, Princeton – New Jersey, 1842)